جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

نارضایتی ترامپ از روند کند تحریم‌ها

در اواخر ماه مارس، روسیه تجهیزات و نیروهای تازه نفس خود را تحت عنوان محموله‌های انسان دوستانه به ونزوئلا فرستاد و تلاش کرد درباره حضورش در آن کشور غیرشفاف عمل کند. بر اساس شواهد قوی تحولات مهمتر و بیشتری طی ماه‌های آینده در راه بود. همزمان «فرناندو آزِودو» وزیر دفاع برزیل به من گفت پایان مادورو نزدیک است. من همچنین در دفتر کارم با «خوان هرناندز» رئیس جمهوری هندوراس دیدار کردم که او هم برخلاف نظر همسایه‌اش، نیکاراگوئه، نسبت به آینده تحولات در ونزوئلا خوشبین بود. «فابیانا روزالس» همسر گوایدو در 27 مارس برای دیدار با پنس در اتاق روزولت به کاخ سفید آمد و ما انتظار داشتیم ترامپ دیدار غیر رسمی و کوتاهی را با او داشته باشد. همسر و خواهر ماررو رئیس دفتر بازداشت شده گوایدو نیز او را همراهی می‌کردند و بعد از گرفتن عکس و اظهارات روزالس و پنس خطاب به رسانه‌ها، وارد اتاق بیضی محل کار ترامپ شدیم. ترامپ با روزالس و دیگران به گرمی احوالپرسی کرد. بعد گروه خبرنگاران وارد شدند و این دیدار به یک برنامه پخش زنده 20 دقیقه‌ای تبدیل شد. سپس روزالس از ترامپ، پنس و من به خاطر حمایت هایمان تشکر کرد (و در مورد من گفت آقای بولتون باعث افتخار است که روی شما حساب کنیم همان طوری که این کار را هم کرده ایم). ترامپ نیز برخورد خیلی خوبی را در گفت‌و‌گو با خبرنگاران به نمایش گذاشت و وقتی از او درباره دخالت روسیه در ونزوئلا سؤال شد، گفت «روسیه باید از آن کشور خارج شود» که این جملات تأثیری بسیار قوی داشت و دقیقاً همان چیزی بود که امیدوار بودم مطرح کند. نکته جالب تر، بحث‌های ما بعد از خروج خبرنگاران از اتاق بیضی بود. روزالس توضیح داد اوضاع تا چه اندازه در ونزوئلا وخیم است و همسر ماررو درباره این که نیروهای پلیس مخفی چگونه به خانه او هجوم آورده و همسرش را به زور به ساختمان بدنام و مخوف موسوم به «هلیکویده» در کاراکاس برده‌اند، صحبت کرد. از این ساختمان مخوف به‌عنوان زندان نیز استفاده می‌شود. با ادامه بحث‌ها، ترامپ دو بار درباره روس‌ها به من گفت: «آنها را از ونزوئلا بیرون کنید» و در رابطه با رژیم کوبا نیز تأکید کرد: «آنها را در داخل کوبا محصور و خفه کنید.» من از هر دوی این دستورات استقبال کردم. ترامپ در یک جا تأکید کرد که به‌دنبال قوی‌ترین تحریم‌های ممکن علیه ونزوئلا است و من به طرف منوچین نگاه کردم که برای جلسه دیگری وارد شده بود. همه از جمله ونزوئلایی‌ها و امریکایی‌های حاضر در دفتر رئیس جمهوری خندیدند زیرا می‌دانستند که منوچین مانع اصلی بر سر راه آن چیزی بود که ترامپ می‌خواست. پنس از روزالس پرسید چه اتفاقی برای ارتش ونزوئلا رخ داده است اما ترامپ وسط حرفش پرید تا بگوید «(روند اعمال تحریم ها) بسیار کند است» و من فکر می‌کردم تا حالا باید اعمال شده باشند. روزالس با توصیف خشونت شدیدی که در کشورش شاهد بوده و نیز ارتباط نزدیک ارتش ونزوئلا با کوبا، پاسخ پنس را داد. بعد از پایان جلسه با روزالس، ترامپ به من و منوچین گفت: «اکنون دیگر نمی‌توانید تعلل کنید.» و من گفتم «من و استیو به محض بازگشت او (منوچین) از چین این مسأله را بررسی خواهیم کرد.» من مطمئن بودم که منوچین نیز به اندازه من از این موضوع لذت می‌برد! غیرمنتظره‌ترین نتیجه این جلسه، افکار و احساسات ترامپ درباره این موضوع بود که چرا روزالس حلقه ازدواج به دست نداشت و این که او چقدر جوان به نظر می‌رسید.  البته نکته دوم حقیقت داشت هر چند که او از همان ابتدای ورود خود به جلسه قاطع و ثابت قدم به‌نظر می‌رسید اما من ابتدا به این موضوع توجه نداشتم.

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

ورود به تشکیلات «حافظ اسد»

هر‌گاه، به جدالی بازمی‌گردم که در هر نقطه عطف سخت میهنی اتفاق می‌افتاد، تصویر هزاران نفر از اهالی «درعا» را در روز جدایی «سوریه» و «مصر» به یاد می‌آورم که خشمگین از جدایی، به خیابان‌ها آمده و گلوله‌ها بود که به سویشان شلیک می‌شد، از سوی همان نهادهایی که آنها را در ایام «اتحاد سوریه و مصر» تعقیب کرده و بر آنان هجوم می‌آورد. همیشه وقتی این صحنه را مرور می‌کردم از خود می‌پرسیدم، چه هنگام روند امور درست می‌شود تا همه مردم در رویارویی با دشمن اسرائیلی، در کنار ارتش ایدئولوژیک قرار گیرند. جدایی میان «سوریه» و «مصر»، به‌عنوان یک مرحله انتقالی، تقریباً یک سال و نیم به طول انجامید. یکسال و نیمی که هیچ رنگ و بویی نداشت و گویی سوریه در اتاق مراقبت‌های ویژه‌ای خالی از پزشک و خدمات پرستاری و دستگاه‌های مراقبتی، قرار داده شده بود. بعثی‌ها و ناصری‌ها در ارتش و نیروهای مسلح قوی‌تر [از دیگر جریان‌ها] بودند، اما اکثریت آنها متأسفانه بیش از آنکه علاقه‌مند به بازسازی تشکیلات حزبی تکه‌تکه خود و فعال‌سازی مؤسسات سیاسی و اقتصادی باشند که برای کشوری که مسئول آن می‌شدند، مورد نیاز بود، علاقه‌مند به بازسازی وجهه خود بودند. یکی از مهم‌ترین اصول مشترک و اعلام شده در سطح وسیع میان بعثی‌ها و ناصری‌ها، نیروهای مدنی و نیروهای نظامی؛ ارتباط موضوعی بین «اتحاد» [عربی] و «آزادی» [مردمی] بود، به این معنا که «اتحاد» مستحکم و قابل دوام [میان کشورهای عربی]، بدون «آزادی» [مردم این کشورها]، شدنی نیست. اگر غیر از این بود، جدایی [سوریه و مصر] اتفاق نمی‌افتاد. پذیرفتنی نیست - مگر از روی اجبار و اکراه - که دو اصل «اتحاد» و «آزادی» را با این استدلال اشتباه در تعارض با یکدیگر تعریف کنیم که مقتضای ضروری مبارزه با استعمار، محدود‌سازی افراد و جامعه است تا ارتش بتواند «برای رویارویی‌ای که هیچ صدایی بالاتر از آن نیست»، رها شود.

آشنایی با حافظ اسد
در فضای جدایی «سوریه» و «مصر»، با «حافظ اسد» خلبان مرخص شده از نیروهای مسلح و مشغول به کار در مدیریت کشتیرانی آشنا شدم. یک افسر همکار فضول به‌نام «ابراهیم رفاعی» مرا با «اسد» آشنا و بوالفضول مرا نیز برانگیخت. با هم به دیدار «حافظ اسد» در دفتر کارش در «سازمان کشتیرانی» رفتیم تا از طریق او از فضای [مباحث میان مصر و سوریه در] «قاهره» سر دربیاوریم. از «اتحاد» [سوریه و مصر] و جدایی آسانی که میان دو کشور اتفاق افتاد و مسئولیت «حزب بعث» که خود به «اتحاد» پایان داده بود و مسئولیت «عبدالناصر» که خواهان پایان «اتحاد» شده و همین برای طولانی نشدن «اتحاد» کافی بود، صحبت کردیم. به یاد می‌آورم که «حافظ اسد» کم حرف بود، اما سیگار را با سیگار روشن می‌کرد و «رفاعی» آنقدر حرافی می‌کرد که جزئیات این ملاقات، نزدیک بود از حافظه‌ام محو شود، اگر البته «اسد»، صندلی خود در اسکادران هواپیماهای جنگنده [و فرماندهی نیروی هوایی] را چند روز پس از انقلاب ۸ مارس۱۹۶۳ [حزب بعث در سوریه] باز نمی‌گرفت.

حمله هزاران نفر از معترضان یمنی به مرکز دولت نخست‌وزیر مستعفی این کشور در کاخ «معاشیق» بندر «عدن»، «عبدربه منصور هادی» را مجبور به فرار به مکانی نامعلوم کرد.
به‌گزارش ایرنا به نقل از پایگاه خبری «عدن پست»، تظاهرکنندگان که به عملکرد ضعیف دولت و عدم پرداخت حقوق‌ها و دستمزدها معترض بودند در حالی علیه دولت «هادی»، نخست‌وزیر مستعفی این کشور صبح دیروز به خیابان‌ها آمدند که او با حمایت ائتلاف سعودی بخش‌هایی از جنوب یمن را در کنترل خود درآورده بود. بنا بر اعلام منابع محلی، نخست‌وزیر دولت مستعفی پس از ورود معترضان به دفاتر وزرای کابینه، توسط نظامیان سعودی به محلی نامعلوم انتقال یافت. گفته می‌شود هیأت نظامی جنوب یمن، نیروهای بازنشسته و تعدادی از اتحادیه‌های کارگری در مناطق جنوبی را برای این اعتراضات به خیابان‌ها کشانده بود.
منصور هادی که به دلیل ناتوانی در اداره امور یمن از سمت خود استعفا داده بود و اکنون در عدن مستقر شده است، در ماه های اخیر با اعتراضات عمده ای از سوی ساکنان جنوب این کشور به دلیل ضعف در ارائه خدمات و قطعی مکرر برق و مشکلات معیشتی مواجه شده است.

همزمان با دهمین سالگرد بحران جنگ سوریه، مجلس دومای روسیه بازگشت این کشور به عضویت در اتحادیه عرب را خواستار شد. اما این درخواست واکنش امریکا در شورای امنیت را به دنبال داشت. به گزارش ایسنا به نقل از «روسیا الیوم»، «لئونید اسلوتسکی»، رئیس کمیته امور بین‌الملل پارلمان روسیه با تأکید بر اقدامات کشورش برای خارج کردن سوریه از انزوای عربی گفت: «ما برای حل بحران سوریه در همه سطوح سیاسی و دیپلماتیک تلاش‌هایمان را ادامه می‌دهیم تا بار دیگر این کشور را به جامعه جهانی و خانواده عرب بازگردانیم. تماس‌های نمایندگان دوما با پارلمان کشورهای عضو اتحادیه عرب آغاز شده است تا این مکانیزم به نوعی «بهار بازگشت» موقعیت سوریه در اتحادیه  عرب شود.» این تلاش‌ها در حالی انجام می‌شود که عضویت سوریه از سال 2011 در اتحادیه عرب  به حالت تعلیق درآمده و بسیاری از قدرت‌های بزرگ مانند امریکا با مانع‌تراشی، مانع از تحقق این بازگشت می‌شوند.
به نوشته «روزنامه الشرق الاوسط»، حمایت روسیه از مواضع سوریه در نشست شورای امنیت سازمان ملل نیز زمینه ساز بحث نمایندگان دو کشور شد تا این نشست به موضع واحدی برای آغاز روند سیاسی سوریه نرسد. «لیندا توماس گرینفیلد»، نماینده امریکا در حالی که نظام سوریه را مسئول تراژدی این کشور می‌دانست، گفت: «برگزاری انتخابات ریاست جمهوری جدید در سوریه نباید ما را فریب دهد چراکه این انتخابات با اصول قطعنامه 2254 شورای امنیت مغایرت دارد. در حال حاضر دلیل مانع‌تراشی در مسیر حل و فصل سیاسی بحران سوریه، مخالفت نظام این کشور برای ورود به روند سیاسی است. ما از روسیه می‌خواهیم از نفوذ خود برای فشار بر نظام سوریه استفاده کند.» اما «واسیلی نبنزیا»، نماینده روسیه با موضعگیری در برابر گرینفیلد گفت: «تلاش‌ها برای تغییر نظام حاکم بر سوریه دلیل هرج و مرج این کشور است. نباید فراموش کرد که ملت سوریه باید درباره تحولات کشورشان تصمیم بگیرند و این کشور نیازمند بازگشت به خانواده عربی خود در اتحادیه عرب است. پیش‌شرط پایان یافتن بحران سوریه، خروج اشغالگران خارجی و فیصله دادن بر اقدامات نظامی بدون موافقت دولت این کشور است.»

گروه جهان/ نخستین سفر خارجی وزرای خارجه و دفاع دولت «جو بایدن» به ژاپن و کره جنوبی، با هشدار جدی مقامات پیونگ یانگ همراه شد. به گزارش شبکه خبری «الجزیره»، «آنتونی بلینکن» و «لوید آستین» در حالی از دیروز دیدارهای رسمی با همتایان ژاپنی خود را انجام دادند که بر اتحاد امریکا با کشورهای آسیایی بویژه در برابر قدرت چین تأکید داشتند. مقامات امریکایی همچنین درباره موضوعات مختلف دیگری از جمله آزادی دریانوردی در دریای چین جنوبی و شرقی، مسأله هسته‌ای کره شمالی و کودتای نظامی میانمار نیز به بحث و تبادل نظر پرداختند. به نوشته «یورو نیوز»، این سفر پس از نشست مجازی هفته گذشته رهبران ایالات متحده، ژاپن، استرالیا و هند برای اتحاد چهارگانه انجام شده است. پس از پایان نشست‌های ژاپن وزرای امریکا در حالی توکیو را به مقصد سئول پایتخت کره جنوبی ترک کردند که  نشست با مقامات کره جنوبی از روز پنجشنبه آغاز خواهد شد و پس از آن «آستین» به هند و «بلینکن» به آلاسکا سفر خواهد کرد.

هشدار خواهر رهبر کره شمالی به امریکا
«کیم یونگ اون»، خواهر رهبر کره شمالی با انتقاد از برنامه‌های دولت بایدن برای آغاز تمرین مشترک نظامی با کره جنوبی، به کاخ سفید هشدار داد برای پیگیری سیاست‌های خود در آسیا، دردسر درست نکنند: «به دولت جدید امریکا که سعی دارد از آن سوی اقیانوس بوی باروت را به کشور ما برساند، توصیه‌ای می‌کنم؛ اگر می‌خواهید 4 سال در صلح بمانید بهتر است در اول راه دردسر درست نکنید.» به نوشته «بی‌بی‌سی»، این رزمایش مشترک که «کیم یونگ اون» آن را «مارش جنگ» توصیف کرده است در حالی برنامه‌ریزی شده که پیونگ یانگ تاکنون همه تلاش‌های پشت پرده دولت جدید امریکا برای برقراری ارتباط را به بن‌بست کشانده چراکه «کیم جونگ اون»، رهبر کره شمالی نیز هنوز ریاست جمهوری «بایدن» را در امریکا به رسمیت نمی‌شناسد.

جاناتان گویر، تحلیلگر امریکایی
‌مترجم: بنفشه غلامی
دولت «جو بایدن» در یکی از نخستین اقدامات خود و با تأکید بر شفافیت، از مقامات دولت اش خود خواست چنانچه پیشتر در مشاغل لابی‌گری فعالیت داشتند، دست از آنها بکشند. اما واقعیت این است که حتی با اعلام اسامی کسانی که این افراد برای آنها لابی می‌کردند، نمی‌توان انتظار داشت، لابیست‌ها، کسانی را که برای آنها کار می‌کردند، فراموش کنند.
یکی از کسانی که در مورد «لابی در سایه» او گفته شده است، «جیک سالیوان»، مشاور امنیت ملی «جو بایدن» است. او قبل از اینکه این سمت را در کاخ سفید به دست بگیرد، برای امرار معاش دست به لابی می‌زد. از همین‌رو به ‌محض ورود او به کاخ سفید، «بایدن» قانون منع لابی را صادر کرد و از او  و همه کسانی که قبلاً کار لابی انجام می‌دادند، خواست به منظور شفافیت، اسامی افراد یا شرکت‌هایی که به آنها خدمات مشاوره ای ارائه می کردند، در اختیار کاخ سفید قرار دهند. اقدامی که بازخورد مثبتی بین ناظران داشت. این ممنوعیت می‌توانست به کسانی که خارج از کاخ سفید هستند، این اطمینان را بدهد که مقامات دولت «بایدن» با صداقت و شفافیت کامل عمل خواهند کرد. بویژه «جیک سالیوان» که تا پیش از ورود به کاخ سفید به بزرگترین شرکت‌های جهان مشاوره می‌داد.
«سالیوان» از سال 2017 با شرکت مشاوره‌ای «مارکو» که در لندن و نیویورک مستقر است، همکاری می‌کرد و بابت این همکاری سالانه حدود 37 میلیون دلار درآمد کسب می‌کرد. مطابق وب سایت شرکت مشاوره‌ای «مارکو»، کار این شرکت ارائه خدمات مشاوره‌ای به سرمایه‌گذاران، مقاطعه کاران و دولت‌ها برای سنجش کشش بازارهای جهانی ژئوپلیتیک و سیاستگذاری‌های دولت‌ها در مسائل پیچیده جهانی است. البته «سالیوان» تابستان 2020 استعفای خود را از کار در این شرکت اعلام کرد. دولت بایدن به همه کسانی که در کاخ سفید کار می‌کنند، مهلت داده بود تا ظرف 30 روز همه اطلاعات مالی خود و درآمدهایی که داشته‌اند را در اختیار کاخ سفید قرار دهند تا منتشر شود. اکنون نزدیک به 2 ماه از ورود «بایدن» به کاخ سفید می‌گذرد. اما «سالیوان» هنوز این اطلاعات را به کاخ سفید تحویل نداده است. البته سخنگوی کاخ سفید در برابر پرسش خبرنگاران گفته است که این کار تا 19 مارس (29 اسفند) انجام خواهد شد.
با این حال حتی اگر این کار انجام شود، همچنان نگرانی‌هایی وجود دارد. همان‌طور که پیشتر «ریچارد پینتر»، یکی از اعضای ارشد کاخ سفید در دوره «جورج بوش» نیز اشاره کرده بود، نگرانی اصلی از آنجا نشأت می‌گیرد که: «سمت مشاور امنیت ملی یک سمت کاملاً حساس است و بنابراین اعلام این اطلاعات بسیار مهم است.» زیرا در این شرایط این نگرانی وجود دارد که «سالیوان» هنگام ارائه اطلاعات لازم درباره شرکت‌هایی که برای آنها کار می‌کرده است، نتواند منافع آنها را نادیده بگیرد. «پینتر» هم به این مسأله اشاره کرده و گفته است که «من هم مثل خیلی‌ها می‌خواهم اسامی تمامی کسانی را که سالیوان با آنها کار می‌کرده است ، بدانم. زیرا ممکن است در اسامی اعلام شده، نام برخی از افرادی که وی برای آنها با واسطه کار می‌کرده است، ذکر نشده باشد.» بویژه که کار شرکت مشاوره‌ای «مارکو» به گونه‌ای است که به دولت‌ها نیز مشاوره می‌دهد و طبق قوانین این شرکت که به مشتریان خود قول داده است، همکاری شان مخفی بماند، وی ممکن است، نتواند نام برخی از این افراد یا دولت‌ها را فاش کند. بسیاری از کسانی که با کارهای این شرکت آشنا هستند، معتقدند، «سالیوان» ممکن است تمام تلاش خود را بکند تا اسامی برخی مشتریان این شرکت را فاش نکند.
البته تنها «سالیوان» نیست که در چنین وضعیتی قرار دارد بلکه «ویلیام برنز» که «بایدن» او را برای ریاست سنا برگزیده، در همین شرکت مشاوره‌ای سمت هیأت مدیره یکی از بخش‌ها را داشته است.
منبع: The American Prospect

الایام(بحرین):
«حمد بن عیسی آل خلیفه»، پادشاه بحرین در تماس ویدئویی با «ژائر بولسونارو»، رئیس جمهوری برزیل با اشاره به منافع مشترک دو کشور در حوزه‌های مختلف، بر ارتقای همکاری‌های دوجانبه دفاعی، تجاری، اقتصادی و دیپلماتیک تأکید کرد. وی همچنین از افتتاح سفارت برزیل در منامه در آینده‌ای نزدیک خبر داد.

فیگارو(فرانسه)
در شرایطی که گمانه‌زنی‌ها درباره تبعات مرگبار واکسن «آسترازنکا» هر روز بیشتر می‌شود و بسیاری از کشورها استفاده از این واکسن را ممنوع اعلام کرده‌اند، «امانوئل مکرون» نیز تزریق این نوع واکسن را تا تکمیل بررسی آژانس دارویی اروپا به حالت تعلیق درآورد. وی این تعلیق را به‌صورت رسمی و علنی اعلام کرد.

هشت صبح(افغانستان)
پس از دیدارهای جداگانه «زلمای خلیل زاد» نماینده امریکا در مذاکرات صلح افغانستان با رئیس جمهوری این کشور، هیأت‌های دولت و طالبان برای حضور در نشست مسکو، وارد روسیه شدند. قرار است در این نشست دیدگاه‌های طرفین درباره ادامه مذاکرات صلح بین‌الافغانی در ترکیه به بحث و تبادل نظر گذاشته شود.